غزل بی نظیری بود ساغر جان.
اما صمیمانه امیدوارم غم به شما روی نیاره.
البته زندگی بی غم خیلیم جالب از آب در نمیاد.میگن قدر عافیت کسی داند که به مصیبتی گرفتار آید.
بازم دستت درد نکنه.

غزل بی‌نظیر است و خواننده هم استاد. اما شجريان نازنين اين بار شتاب‌زده بيتی را خوانده است و «کشته» را به جای اين‌که به کسر کاف بخواند، به ضم کاف خوانده است! البته پيش می‌آيد اما به هر حال از استادی چون شجريان بعيد بود!!