براي گم كرده دوستان
‌‌‌‌
ای پیک پی خجسته که داری نشان دوست
با ما مگو بجز سخن دل نشان دوست
حال از دهان دوست شنیدن چه خوش بود
یا از دهان آن که شنید از دهان دوست
ای یار آشنا علم کاروان کجاست
تا سر نهیم بر قدم ساربان دوست
گر زر فدای دوست کنند اهل روزگار
ما سر فدای پای رسالت رسان دوست
دردا و حسرتا که عنانم ز دست رفت
دستم نمی​رسد که بگیرم عنان دوست
رنجور عشق دوست چنانم که هر که دید
رحمت کند مگر دل نامهربان دوست
گر دوست بنده را بکشد یا بپرورد
تسلیم از آن بنده و فرمان از آن دوست
گر آستین دوست بیفتد به دست من
چندان که زنده​ام سر من و آستان دوست
بی حسرت از جهان نرود هیچ کس به در
الا شهید عشق به تیر از کمان دوست
بعد از تو هیچ در دل سعدی گذر نکرد
وان کیست در جهان که بگیرد مکان دوست
يادگاري (2)
در ساعت۹:۵۰ قبل‌ازظهر, Blogger بائوباب نوشته ...

به به
نمردیم و رفیقمون هم نویسنده شد.
کجایی دلم ترکید از بی هم زبونی.

خداحافظ

 
در ساعت۹:۵۰ قبل‌ازظهر, Blogger توسن نوشته ...

سلام
من هم به نوبه خودم تبریک میگم!!!!!!!!!!!!!!
ولی غزل قشنگی بود.من ندیده بودمش، یا اگه دیده بودم یادم نمیومد. ممنون

 

ارسال یک نظر

منو
آواي دل
Your Browser doesn't Have Special Plugins...Please Use IE or FireFox or Opera
ياران
امکانات
لینکها در صفحه جدید
تشکر


کليه حقوق محفوظ است