در اين سراي بي كسي كسي به در نميزند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نميزند
يكي زشب گرفتگان چراغ بر نميكند
كسي به كوچه سار شب در سحر نميزند
نشستهام در انتظار اين غبار بيسوار
دريغ كز شبي چنين سپيده سر نميزند
گذر گهي است پرستم كه اندر او به غير غم
يكي صلاي آشنا به رهگذر نميزند
دل خراب من دگر خرابتر نميشود
كه خنجر غمت ازين خرابتر نميزند
چه چشم پاسخ است ازين دريچههاي بستهات؟
برو كه هيچ كس ندا به گوش كر نميزند!
نه سايه دارم و نه بر، بيفكنندم و سزاست
وگرنه بر درخت تر كسي تبر نميزند
برگ سبز 216
شعر: ه. ا . سايه
آهنگساز: محمد رضا لطفي
تنظيم كننده: فرهاد فخرالديني
اين بار دو گونه بشنويد:
1) آواز:
محمد رضا شجريان
2) دكلمه:
سايه