جاتون خالي! امروز صبح و ظهر جاهاي مفيدي بودم. مي دونم شماها بي نصيب نموندين اگر بر حسب اتفاق حتي تو مسير به سمت مجلس عزاداري ياد من افتادين ملتمس دعام!

در طول مسير با يكي از اونايي كه خيلي ادعاي بچه هياتي بودن داشت توفيق همسفري داشتم. صحبت از حادثه مسجد ارك پيش اومد و چند نتيجه داشت. عمده نظرات رفيقمون و خودم ، دو ديدگاه به صورت زير بود :

1 – در اين واقعه حكمتي بود، اينها دعاي شهادت در راه امام حسين داشتن و به مراد رسيدند، توفيق شامل حال اين شهدا شده است، اي كاش من(رفيقم) هم اونجا بودم‌ ، همه خانواده هاي اين مصيبت راضي هستند و تو (ايدزوو) نبايد حرف بعضي روزنامه ها رو بزني ، تو (ايدزوو) بايد ديدت رو عوض كني، اين واقعه از نظر ما (رفيقم و هياتي ها) يه معني ديگه داره ، بيست سال اونجا مراسم برگزار مي شه هيچ وقت اين حوادث رخ نداده بوده. خون بهاي اين شهدا با امام حسين (ع) است.

2 – اين واقعه اوج بي درايتيه ، بي توجهي در رعايت اصول اوليه موجب اين حادثه بوده ، نبايد ايراد كار خودمون رو به حساب قضا و قدر و جبر و مسايل بالا بالا بذاريم هر چند كه قبول داريم اين موارد وجود داره ولي چرا كوتاهي بعضي ها رو بايد توفيق و سعادت دونست؟ ، اين حرفا همه اش توجيه هست تا خطا كاران پشت اعتقاد ما قايم بشن، اين مصيبت براي بازمانده ها سخته ، تو (رفيقم) بايد فاصله قصور و توفيق رو تشخيص بدي .

در انتها قبل از اينكه كارمون به جدل و دعوا بكشه جفتي كوتاه اومديم ، خوب رفيقيم ديگه. هر چند خيلي از حرفاش رو قبول داشتم نمي تونستم و نمي تونم بعضي ديگه اش رو هضم كنم. خيلي از حرفاي رفيقم رو تو غالب مجالس و هياتها شنيدم و به اين نتيجه رسيدم كه اگر ما اينقدر قدرت داريم كه وقايع رو هر جور كه بخواهيم تفسير كنيم و هر چيزي رو توجيه ماورايي كنيم اگر با امام حسين (ع) هم عصر بوديم همون بلا رو سرشون مياورديم و همونطور كه اون زمان غير عرب و خارج از دين خطابش كردن و با زنان و كودكان همراهش مثل برده رفتار كردند شايد ما هم .....

اميدوارم اينطور نباشيم و حضرت قائم (عج) روحنا فداه نسل ما رو لايق ظهور بدونن .